پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

سطر‌های جامانده از کتاب ها، محتوای تغییر کرده انیمیشن ها، سریال‌ها و فیلم‌های سینمایی، دوبله‌های وطنی با هدف تغییر روایت، تغییر ناگهانی پوشش بازیگران و محتوای یک نمایش تئاتر پس از چند شب اجرا، جابه جایی واژه‌ها در یک ترانه آشنا، حذف ناگهانی یک خبر و یا گزارش از یک خبرگزاری و ... چه چیزی را در ذهنتان تداعی می‌کند؟ شاید خاطره مشترکی که هر نسل در ایران با آن به نوعی برخورد داشت. شبیه به نوار چسبی قرمز که به صورت ضربدری بر دهان، چشم و گوشی چسبانده باشند!

استاد بزرگ سینما و تئاتر ایران، بهرام بیضایی زیر تیغ حذف و سانسور از وطن کوچ کرد و کارگردانان بزرگی، چون «ناصر تقوایی»، «داریوش مهرجویی» و «بهمن فرمان آرا» سال‌های زیادی از عمر هنریشان را زیر تیغ حذف و توقیف گذراندند. سال‌هایی که بازیگری، چون «فاطمه معتمدآریا» می‌توانست به خلق آثار هنری بپردازد، در دهه ۷۰ زیر تیغ ممنوع الکاری گذشت؛ و «رخشان بنی اعتماد» آن چنان درگیر جرح و تعدیل و توقیف برخی فیلم هایش شد که شاید تنها نیمی از توانش برای آثار هنری هزینه شد.